της Στέλλας Αλαφούζου
Το συμπέρασμα ότι η Μόνα Λίζα είχε αυξημένη χοληστερίνη, ανήκει στον Ιταλό ακαδημαϊκό του Πανεπιστημίου του Παλέρμο, Βίτο Φράνκο. Ο καθηγητής Φράνκο, διαπρέπει στην ανακάλυψη πτυχών της παθολογίας που καλύπτονται από την τέχνη. Μελετώντας το αριστούργημα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, συμπέρανε πως η Μόνα Λίζα εκτός από αινιγματικό χαμόγελο, διαθέτει μιαν υποδόρια συσσώρευση χοληστερόλης στην κοιλότητα του αριστερού ματιού αλλά και έναν λιπώδη όγκο στο ένα χέρι.
Όπως ο ίδιος δήλωσε στην La Stampa «Οι άνθρωποι που απεικονίζονται στην τέχνη, μας λένε για την ευάλωτη υπόστασή τους, ανεξάρτητα από την επίγνωση του καλλιτέχνη.
Διάφορες έρευνες γύρω απ’ το αινιγματικό χαμόγελο της Μόνα Λίζα, έχουν πει ότι δείχνει κατά 83% το συναίσθημα της χαράς, 9% απογοήτευση και αηδία, 6% φόβο, 2% θυμό. Εγώ πάλι -χωρίς να είμαι ειδικός- διαβάζοντας με προσοχή την έρευνα του καθηγητή Βίτο Φράνκο, καταλήγω πως το χαμόγελο της Μόνα Λίζα είναι 100% το κλασικό χαμόγελο που έχει κανείς στην καρέκλα του παθολόγου, όταν τα ακούει για τις αυξημένες τιμές στα τριγλυκερίδια, στα ολικά λιπίδια, στο σάκχαρο και πάει λέγοντας. Δεν είναι άλλο απ' το "ναι, ναι γιατρέ, θα αρχίσω δίαιτα" ύφος. Εύγε στον καθηγητή! Πάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου